K2 Orla Expedition

Środa, 26 sierpnia 2009 · dodano: 27.08.2009 | Komentarze 2

Tytuł nie ma nic wspólnego z tym, co było dzisiaj, a mianowicie podróż tylko po sprzęt do kolegi, a później do Jasła pozbyć się Miśka na co najmniej tydzień. Natomiast nagłówek nawiązuje do 2 dniowej wyprawy w Tatry, którą mimo tego, że nie była na rowerze muszę opisać.

"Góry są wyzwaniem, prowokują istotę ludzką do wysiłku, do przezwyciężania samych siebie." J.P.II
Nareszcie udało mi się znaleźć jakiegoś wariata, który by się ze mną tam wybrał i w tym miejscu chcę podziękować za towarzyszenie na szlaku. A czemu K2 - Kinga i Krzysiek, czyli podwójne K, reszta chyba zrozumiała. Do Zakopca dostaliśmy się w mało interesujący sposób, czyli kursowym PKS-em. Potem od razu na szlak do Kuźnic i przez Dol. Jaworzynki żółtym, potem cały czas niebieskim na Zawrat i do Piątki. Cały czas aż do Zawratu towarzyszył nam mroczny krajobraz. Gęsta mgła spowiła szczyty i nie tylko, widoczność prawie że zerowa. Wyszliśmy na Zawrat i tak jakbyśmy znaleźli się w całkiem innym świecie. Wyszło słoneczko, mgła zaczęła się rozrzedzać, widok niesamowity. Były różne opcje: jak nas nie przyjmą w Pięciu Stawach to idziemy spać w szałasie, a jakiś taternik radził nam rozłożyć się w Pustej pod kamolem. My jednak doszliśmy do Piątki i rozbiliśmy się na schodach całą noc zadeptywani przez turystów. Prysznic - doświadczenie dosłownie mrożące krew w żyłach. Lodowata woda nie zniechęciła mnie do tego, żeby umyć głowę. Ponoć takie coś wzmacnia włosy xD Wieczorem spotkaliśmy jeszcze parę z Białorusi, którą minęliśmy po drodze. Pozdro dla Irenki, która przełamała swój strach przed łańcuchami i wyszła :)
Dzień drugi- pobudka 4.30, żeby zdążyć na autobus(hmmmm...nie zdążyliśmy). Wyszliśmy na szlak jeszcze przed wschodem słońca, ale górki je zasłoniły i nie było widać czerwonej kuli. Na Zawrat szybkim tempem, potem już zwolniliśmy, bo w trudnym terenie lepiej wolniej a ostrożniej. Zdjęć z samej Orlej mam niewiele, ponieważ po pierwsze padła mi bateria, po drugie czasem robienie zdjęć jest niebezpieczne. A co mnie się najbardziej podobało... lub co było dla mnie najtrudniejsze... szczelina, której bez pomocy Tomka,kolegi ze schroniska tak łatwo bym nie pokonała. Czasem wystarczy zwykłe podanie dłoni...
Już na górze wiedzieliśmy, że nie zdążymy, więc nie spieszyliśmy się. Na szczęście mój towarzysz, nie wziął sobie tak do serca, że na 16.20 musimy zdążyć i nie kazał mi skakać prosto w przepaść, byle tylko zdążyć:P
Z Krzyżnego żółtym do Murowańca. Podczas zejścia Krzyśkowi rozwaliły się buty i musiał iść w 4 nr za małych sandałach. Podziwiam, ale chyba to i tak lepsze niż dreptać boso ;P. Z Gąsienicowej niebieskim i do dworca doszliśmy ok 19.40. Niestety, ostatni autobus już nawet nie do Gorlic,tylko do Sącza odjechał ok 17. No to but na Zakopiankę i łapiemy. Po pięciu minutach zatrzymał się samochód. Mieliśmy dojechać do Nowego Targu, ale miły kierowca, jak się potem przyznał, ksiądz, podwiózł nas aż do Zabrzeża. Minutę później jechał bus do Sącza. przypuszczam, że ostatni. Z NS do Gorlic oczywiście nic nie było, więc pieszo pod cmentarz i tam znowu łapiemy stopa. Pierwszy się zatrzymał !!!:D Tirem pod Grosar i już prawie w domciu.

Nad Czarnym Gąsienicowym Stawem © yeti91

Na Zawracie © yeti91

Panorama z drogi z Zawratu do Pięciu Stawów © yeti91

Przed wschodem © yeti91

Łatwa droga do wiecznoiści- Kozia Przeł. © yeti91

Widoczki z Koziego © yeti91

Koniec Orlej- Przeł. Krzyżne © yeti91

Tak wygląda but po przejściach, a raczej przejściu Orlej xD © yeti91

Czerwony Staw © yeti91

Tam byliśmy :) © yeti91

Ostatnie spojrzenie na Orlą z Gąsienicowej © yeti91