DZIEŃ XVII Happy Birthday

Środa, 4 sierpnia 2010 · dodano: 18.08.2010 | Komentarze 0

<= Poprzedni
Następny =>

Poranek wita nas piękną pogodą, aż chce się żyć, a mając takie widoki z namiotu, to nie chce się z niego ruszać.

Jakoś jednak udaje nam się zebrać i ruszyć w dalszą drogę. Początkowo trzymamy się jak najbliżej jeziora,


w Desenzano skręcamy na Weronę. Rozpoczyna się nieciekawa, ruchliwa droga, która przed samym miastem zamienia się w autostradę. Nie mamy zamiaru szukać objazdu i dodawać sobie dodatkowych kilometrów, dlatego też nie zważając na zakazy jedziemy prosto. Sama Werona może spodobała by mi się, gdyby nie te tłumy turystów i pełno dodatkowych elementów na ulicach przez, które miasto traci swój klimat. Nie rozumiem po co stawiać posągi sfinksa i chińskie pagody obok amfiteatru, bo nie widzę żadnego związku pomiędzy nimi.


Amfiteatr
Zwiedzamy, a właściwie przejeżdżamy przez miasto i w końcu odnajdujemy najsłynniejszy balkon na świecie - balkonik Julii. Też tłumy turystów, trzeba się przeciskać, żeby wejść na podwórko, zrobienie zdjęcia pustego balkonu graniczy z cudem.



Zakochani na ścianie w przejściu na podwórko rysują serduszka, najlepsze było z napisem "Kocham Zenka"
Z miasta Romea i Julii ruszamy do kolejnej większej miejscowości na naszej trasie - Vincenzy. Tam już zupełnie inaczej, brak komercji, jest klimat. Do tego również turystów mniej. W mieście spotykamy parę z Tych podróżujących na motorze. Polacy radzą nam co zwiedzać i dają mapę Padwy, w której już byli.

Przejeżdżamy przez Vincenzę i kierujemy się na Padovę.



Vincenza
Zostało nam już do niej niewiele kilometrów, więc zaczynamy rozglądać się za noclegiem. Za trzecim razem udaje się i rozbijamy się u typowej włoskiej rodziny obok kukurydzy. Zostaliśmy bardzo miło przyjęci, widać że ludzie ucieszyli się z naszego przyjazdu i jest to dla nich radosne wydarzenie. Dostajemy wodę z węża do umycia się i oczywiście jak zaczęłam myć głowę, to dostałam zaproszenie do łazienki ;D Niestety, już byłam umyta i nie skorzystałam. Otrzymaliśmy również pomidory i włoskie bułeczki od sąsiadki.
Wieczorem, gdy już byliśmy w namiotach i prawie zasypialiśmy do naszych gospodarzy zjechało się kilka aut, a z nich wysiadła niezliczona liczba osób. Rozpoczyna się birthday party :) Jakiś dziadek miał urodziny i cała rodzina przyjechała, żeby świętować razem z nim. Początkowo jest tak głośno, że o zaśnięciu nie ma mowy, jednak po 2 godzinach robi się ciszej i udaje mi się zasnąć.
Środa to dla Włochów chyba dzień świąteczny. Nie dość, że większość supermarketów była zamknięta, to jeszcze te urodziny. Racja, w środku tygodnia też należy się odpoczynek ;)